معنای شعر خرد و دانش(فردوسی)

خرد و دانش

توانا بود هر که دانا بود                 ز دانش دل پیر، برنا بود

انسانی که داناست به هر کاری هم تواناست .با انش دل انسان پیر جوان می گردد.

به دانش فزای و به یزدان گرای        که او باد ، جان تورا رهنمای

ای انسان علم و دانش خود را بیشتر کن وبسوی پرور دگار خود بیا . که او جان ودل شما را راهنمایی میکند

بیاموز و بشنو  زهر دانشی             بیابی ز هر دانشی ، رامشی

از هر علم و دانشی بشنو و یاد بگیر . که از هر علمی تو آرامش می گیری

میاسای از آموختن ، یک زمان           ز دانش میفکن ، دل اندر گمان

از یاد گرفتن لحظه ای آسود ه نباش وبرای آمو ختن علم و دانش لحظه ای شک به خودت راه مده

چه ناخوش بود ، دوستی با کسی        که بهره ندارد ز دانش،بسی

دوستی با کسی که بهره ای از علم و دانش نبرده نا خوشایند است.

که بیکاری او ز بی دانشی است           به بی دانشان بر ، بباید گریست

سود نرساندن او به خاطر نداشتن علم ودانش است انسانهای که فاقد علم و دانش اند باید گریه کردد

تن مرده،چون مرد بی دانش است      که نادان به هر جای،بی رامش است

انسان نادان مانند کسی است که مرده و جان ندارد و شخص نادان در هر جایی آرذامش و راحتی ندارد



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







موضوعات مرتبط: بخوانیم و بنویسیم ، ،

برچسب‌ها:
[ سه شنبه 21 مهر 1394برچسب:, ] [ 15:54 ] [ احمد صباغی ]
[ ]